Grijze Nachten

De tijd van de grijze nachten is weer aangebroken. Een tijd waarin de astro- en nachtfotograaf zijn rust kan pakken aangezien het nu ’s nachts niet echt donker meer wordt. Dit komt doordat de zon niet verder dan 18º onder de Noordelijke horizon zakt vanuit ons land gezien met als gevolg dat het de hele nacht blijft schemeren. Het zicht op de sterren wordt door het strooilicht van de zon overstraald waardoor er veel minder sterren zichtbaar zullen zijn dan op een donkere winternacht bijvoorbeeld. Daarom is het in de zomermaanden ook niet heel interessant om vanuit onze omgeving foto’s van de Melkweg en de sterren te maken. Daarvoor kan je beter verder naar het Zuiden afzakken. Hoe meer zuidelijk je gaat hoe beter het zicht op de Melkweg zal zijn. Pas tegen eind Augustus worden de nachten weer dusdanig donker dat het weer mogelijk wordt om de Melkweg mooi op de foto te zetten. Dan begint voor mij ook weer de periode om de Workshops Nightscapes weer te geven.

Lichtende Nachtwolken

Met het aanbreken van de Grijze nachten is ook de tijd weer gekomen dat we een ander mooi verschijnsel kunnen waarnemen en op de foto proberen te zetten. Dit fenomeen is juist alleen zichtbaar als de zon niet verder dan 18º onder de horizon zakt. Ik heb het hier over de Lichtende Nachtwolken, ook wel Nocticulent Clouds of NLC’s genoemd. Dit zijn wolken/ijskristallen in onze atmosfeer op zo’n 80km hoogte. Normaal gesproken zie je deze wolkensoort nooit, maar in deze tijd van het jaar staat de zon dusdanig laag achter de horizon dat ze worden aangelicht door de zon. Doordat het toch nog enigszins donker is zal je de wolken dan als mooie zilverachtige slierten met vaak een ribbelige structuur (door de harde winden in de bovenste atmosfeer) aan de Noordelijke horizon waarnemen.

Afhankelijk van de intensiteit van de NLC’s bevinden de wolken zich laag in het Noorden of zijn tot zelfs boven je hoofd zichtbaar als je veel geluk hebt, maar vaak houden ze zich dus laag aan de horizon op.

Om ze op de foto te zetten heb je meestal een iets langere sluitertijd nodig van een paar seconden, zelf gebruik ik vaak een groothoeklens tot 24mm met een ISO-waarde tot ISO800. Ga je langer belichten dan zullen de mooie ribbelige structuren van de wolken uitgesmeerd raken doordat ze relatief snel van vorm veranderen. Een goed stevig statief en een afstandsbediening of zelf-timer functie op je camera is dan wel handig om zo eventuele mechanische bewegingsonscherpte te voorkomen.