Het kijken naar de sterren is iets wat heel veel mensen leuk vinden om te doen. Kijken naar al die fonkelende lichtpuntjes aan de hemel heeft iets magisch, je krijgt er vaak een fijn gevoel bij en als je geluk heb zie je een vallende ster en mag je een wens doen.

Wanneer je nou iets langer nadenkt over deze kleine lichtpuntjes, kom je vanzelf op de vraag die vele mensen zich stellen: hoe sterren eigenlijk worden gevormd, wat het nu precies zijn en hoe ver ze eigenlijk bij ons vandaan staan.

Precies die vraag heeft ook bij mij het vuur aangewakkerd om mijzelf te gaan verdiepen in de nachtelijke hemel en mij te gaan bezighouden met astrofotografie. Ik ben momenteel zo’n 4 a 5 jaar actief bezig met astrofotografie en ik kan uit eigen ervaring vertellen dat het een hobby/interesse is met een hele steile leercurve. Maar laat je hier alstublieft niet van weerhouden om ook met deze geweldige hobby te starten, want wanneer je er eenmaal aan begint is het best wel een verslaving en wil je uiteindelijk alleen maar meer en beter.

De grootste valkuil waar veel mensen in trappen is dat ze gelijk met de grootste telescoop die ze zichzelf kunnen veroorloven willen gaan beginnen met deze hobby. Je zal dan van een hele koude kermis thuis komen en vanwege alle teleurstellingen, tegenslagen en vooral ergernissen die een grote telescoop met zich meebrengt zal de hobby ook snel weer worden opgegeven.

Nee, wanneer je met astrofotografie wilt beginnen kan je veel beter starten met een “normale camera” en een “gewone lens”. Ikzelf ben begonnen met het fotograferen van de sterren met een Sony A6000 APS-c camera. Eerst gewoon vanaf een statief, maar wanneer je verder groeit in deze hobby ontdek je al snel dat je te maken hebt met de draaiing van de aarde waardoor je dus niet langer dan een seconde of 20 kunt fotograferen met een groothoeklens voordat de sterren op je foto worden weergegeven als korte streepjes in plaats van licht puntjes.

Hierdoor zal je al snel willen overstappen op het gebruik van een zogenaamde “tracker”. Dit is een apparaat die compenseert voor de draaiing van de aarde. Met andere woorden, je kunt de beweging van de sterren “volgen”. Het volgen van de sterren stelt je in staat om in plaats van seconden zelfs meerder minuten te belichten met een groothoeklens. Hierdoor vang je veel meer signaal op van de nachtelijke hemel waardoor je foto’s er veel gedetailleerder uit zullen komen te zien. Daar komt dan nog bij dat je door de langere belichtingstijden de ISO waarde naar beneden kan schroeven waardoor de foto’s ook minder ruis zullen bevatten.

Ga je jezelf nog verder verdiepen in de astrofotografie dan kom je al snel uit bij een geavanceerde opstelling met daarop een echte telescoop. De GEM-monteringen zijn hierbij het meest geschikt voor astrofotografie. GEM is in de astrofotografie een afkorting voor German Equatorial Mount. Dit wil zeggen dat de montering in zowel de declinatie als in rechte klimming kan volgen. Zulke monteringen zijn niet goedkoop, denk hierbij aan 1000 tot een paar duizend euro voor beginnende astrofotografen. de meer ervaren astrofotografen hebben monteringen tot soms wel 20.000 euro, en daar komt dan nog eens de telescoop bovenop. Je ziet, geen goedkope hobby dus waar alle randapparatuur als camera, volgkijker, guidecamera, reducers, flatners, filters, filterwielen en alle adapters ook nog eens hun bijdrage leveren om je bankrekening zo leeg mogelijk te krijgen. Hierboven staan allemaal technische termen vermeld die stuk voor stuk te maken hebben met deze fantastische tak van fotograferen. Allemaal termen die je vanzelf leert wanneer je jezelf onderdompelt in de wereld van de astrofotografie.